امروزه استفاده از نانو تکنولوژی و محصولات نانو در صنایع مختلف به طور وسیعی در حال گسترش میباشد. کاربرد نانوذرات در آبزی پروری هم به منظور درمان بیماریها و هم برای کنترل بار باکتریایی آب قابل بررسی میباشد. فناوری نانو استفاده از مواد و ساختارهای در مقیاس نانو (حداقل در یک بعد100-1 نانومتر) است. به طوری که در این مقیاس دارای کاربردهای وسیعی در علوم شیمی، زیست و پزشکی است. امروزه با توسعه روز افزون نانوتکنولوژی نگرانیهای زیادی در خصوص خطرات احتمالی رهایش مواد محتوی نانو ذرات به محیط زیست به وجود آمده است. به طوری که رهایش این مواد به اکوسیستمهای آبی میتواند تاثیرات نامطلوبی روی زیستمندان آنها به همراه داشته باشد. برای ارزیابی میزان سمیت آلایندههای محیطی شاخصهای فیزیولوژیکی متفاوتی در ماهیها وجود دارد که از جمله آنها بافت شناسی است. بافت شناسی ارزیابی کاملی از سلامتی موجود زنده فراهم میکند و به طور موثری اثرات مواجهه با آلایندههای محیطی را انعکاس میدهد. مطالعات محدودی در زمینه اثر نانوذرات بر ساختارهای بافتی در ماهیان گزارش شده است. با توجه به تحقیقات انجام شده نانوذرات بیشترین تاثیر را بر بافتهای پوست، آبشش و همچنین کبد، کلیه و روده داشته است. در این مطالعه اثرات نانو ذرات بر بافتهای مختف آبزیان مورد بررسی قرار میگیرد.