نانوتکنولوژی فناوری نوظهوری است که همزمان با افزایش سهم آن در اقتصاد و زندگی، احتمال دارد. مانند هر تکنولوژی دیگری خطراتی را برای محیط زیست و انسان با خود به ارمغان بیاورد. می­توان انتظار داشت که اندازه بسیار کوچک نانوذرات نقش مهمی در سمیت این مواد داشته باشد، خصوصاً اگر اندازه این ذرات کوچک‌تر از nm 100 با سایر اجزا بیولوژیکی بدن انسان مانند گلبول­های قرمز nm 700 مورد مقایسه قرار گیرد. نانوذرات توانایی این را دارند که غشاء سلولی را پشت سر گذاشته و وارد سلول­ها شوند. ماهی گورخری (زبرا) با نام علمی Danio rerio  متعلق به خانواده Cyprinidea است. ماهی زبرا در سال‌های اخیر به عنوان مدلی جهت آنالیز سریع عملکرد ژن‌ها و فعالیت‌های بیولوژیکی مولکول‌های آلی مطرح شده است. به علت شباهت­های بالای ژنتیکی، فیزیولوژیکی و فارماکولوژیکی با انسان، این ماهی جهت تشخیص مواد طبیعی با پتانسیل‌های درمانی مختلف، بسیار مناسب به نظر می‌رسد. جنین ماهی زبرا فیش به عنوان مدل برای سمیت تجربی و زیستی به علت رشد سریع خود استفاده شده است. به عنوان یک مدل پیش بینی ماهی­ها می­توانند برای برآورد نانوتوکسیکولوژی از ذرات فلزی و اکسید فلزی مورد استفاده قرار گیرند.