|
مقاله علمی – پژوهشی: تأثیر شوری و تراکم روتیفر (Brachionus plicatilis، نوع S) بر رشد و بقای لاروی گونه هامور خال‌نارنجی (Epinephelus coioides)
|
سراج بیتا*   ، ساچیناندان دوتا |
| دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار |
|
|
چکیده: (18 مشاهده) |
| این مطالعه تأثیر سطوح مختلف شوری و تراکم روتیفر (Brachionus plicatilis، نوع S) بر رشد و بقای لاروی گونه هامور خال‌نارنجی (Epinephelus coioides) را ارزیابی کرد. آزمایش به‌صورت طرح عاملی ۳ × ۴ انجام شد که شامل سه تراکم روتیفر (۵، ۱۵ و ۲۵ فرد در میلی‌لیتر) و چهار سطح شوری (۲۵، ۳۰، ۳۵ و ۴۰ ppt) با سه تکرار برای هر تیمار تحت شرایط دمایی و نوری یکسان بود. لاروی‌ها، در ۲.۵ روز پس از تفریخ و با طول کل متوسط اولیه ۲.۱۶ میلی‌متر، در چگالی ۲۰ لاروی در هر لیتر رهاسازی و دو بار در روز تغذیه شدند. بقای لاروی‌ها و رشد آن‌ها با شمارش لاروی‌های باقی‌مانده و اندازه‌گیری طول کل در پایان آزمایش تعیین شد. همه لاروی‌ها در شوری ۴۰ ppt تا روز سوم تلف شدند. بیشترین نرخ بقا (۱۶.۲۵٪) و حداکثر رشد (طول کل متوسط: ۳.۲۷ میلی‌متر) در شوری ۳۰ ppt و بالاترین تراکم روتیفر (۲۵ فرد/میلی‌لیتر) مشاهده شد. این نتایج نشان می‌دهد که شوری متوسط همراه با دسترسی زیاد به روتیفر، شرایط بهینه پرورش لاروی اولیه برای هامور خال‌نارنجی را فراهم می‌کند. |
|
| واژه‌های کلیدی: هامور معمولی، Epinephelus coioides، روتیفر (Brachionus plicatilis، نوع S)، شوری، رشد لاروی، بقا |
|
|
متن کامل [PDF 865 kb]
(8 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1404/4/29 | پذیرش: 1404/7/10 | انتشار: 1404/7/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
