گروه شیلات، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
چکیده: (5932 مشاهده)
علاقهمندان به آکوآریوم در سراسر جهان قرار گرفته است. اگرچه این ماهی بومی آمریکای جنوبی و حوضه رودخانه آمازون است ولی تکثیرکنندگان بسیاری از اروپا، آمریکا و آسیا علاقهمند به مطالعه بر روی تکثیر و پرورش ماهی دیسکس در شرایط آکوآریومی شدهاند. مشکل اصلی در تکثیر این ماهی ارزشمند تغذیه لاروی آن است زیرا به طور طبیعی لارو این ماهی فقط از موکوس بدن والدین خود تغذیه نموده و تاکنون جیره غذایی جایگزین و مناسبی به جای موکوس والدین معرفی نشده است. در این تحقیق به بررسی چند جیره ترکیبی با منابع پروتئینی مختلف با پایه زرده تخممرغ و تخم ماهی قزلآلا و منابع دیگری مانند پودر دافنی، پودر آرتمیا، جلبک اسپیرولینا، پودر سویا در قالب هشت جیره با ترکیبات: (1J: 10% آگار آگار+ 30% پودر جلبک اسپیرو لینا+ 30% زرده تخممرغ نیمهپخته + 28% پودر آرتمیا + 2% ویتامین. 2J: 10% آگار آگار + 30% پودر جلبک اسپیرو لینا + 30% زرده تخممرغ نیمه پخته +28% پودر دافنی + 2% ویتامین. 3J: 10% آگار آگار + 30% پودر جلبک اسپیرو لینا +28% زرده تخممرغ نیمه پخته +28%پودر آرتمیا+ 2% ویتامین. 4J: 10% آگار آگار + 30% پودر جلبک اسپیرو لینا +28% زرده تخم مرغ نیمه پخته +10%پودر آرتمیا+10% پودر دافنی +10% پودر سویا +2% ویتامین. 5J: 10% آگار آگار + 30% پودر جلبک اسپیرو لینا+30% تخم قزلآلا + 28% پودر سویا+ 2% ویتامین. 6J: 10% آگار آگار + 30% پودر جلبک اسپیرولینا + 30% تخم قزلآلا+ 28% پودر آرتمیا+ 2% ویتامین. 7J: 10% آگار آگار + 30% پودر جلبک اسپیرولینا + 30% تخم قزلآلا + 28% پودردافنی + 2% ویتامین. 8J: 10% آگار آگار + 30% پودر جلبک اسپیرولینا +28%تخم قزلآلا +10%پودر آرتمیا+10% پودر دافنی +10%پودر سویا +2% ویتامین) و سه تکرار برای هر کدام، به منظور غذای جایگزین موکوس والدین پرداختهایم و نتایج حاصل را با گروه شاهد M که لاروها از موکوس والدین تغذیه کردند، مقایسه نمودیم. نتایج نشان داد که در شاخص درصد بقا در تیمارها، اختلاف معنیداری مشاهده شد (05/0p<) و در تیمار 7J بیشترین میزان بقا دیده شد. در شاخص ضریب تبدیل غذایی اختلاف معنیداری مشاهده شد (05/0p<) و در تیمار M بهترین نتیجه حاصل گردید. در برخی از شاخصهای رشد مانند: درصد افزایش وزن بدن، رشد ویژه و رشد روزانه از لحاظ آماری در بین تیمارها اختلاف معنیدار وجود ندارد(05/0p>). نتایج بدست آمده از این تحقیق حاکی از این بود که بالاترین نرخ بقا در تیمار 7J مشاهده گردید و با توجه به این که هدف اصلی این تحقیق تهیه جیرهای جایگزین با هدف گذر از مرحله تغذیه والدینی لارو ماهی دیسکس بوده و اختلاف معنیداری در شاخصهای رشد مشاهده نشد، میتوان جیره 7J را به عنوان جیره متعادل جایگزین موکوس والدین برای تغذیه لاروهای ماهی دیسکس تا رسیدن به تغدیه از غذای زنده مورد استفاده قرار داد.