در دهه های اخیر، به علت اهمیت استفاده از زالوها در علوم پزشکی و درمان بسیاری از بیماری ها، این موجودات بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. زالوها هرمافرودیت هستند؛ اما توانایی خودباروری ندارند.مطالعات ریخت شناسی روی گونه های مختلف زالو نشان می دهد که موقعیت منافذ تناسلی نر و ماده از اهمیت بالایی برخوردار است. این منافذ در ناحیه کلیتلوم زالو قرار دارند. ناحیه کلیتلوم، مسئول بروز رفتارهای تولیدمثلی در زالو می باشد. این ناحیه معمولاً به صورت چند حلقه متورم در بخش قدامی بدن زالو قرار دارد که در زمان تولیدمثل قابل مشاهده می باشد. جفت گیری در زالوها از طریق لقاح داخلی و تبادل اسپرم به اندام تناسلی زالوی ماده دیگر است. غدد موجود در ناحیه کلیتلوم، مواد مغذی و پروتئینهای لازم برای تشکیل کوکون را تولید می نمایند. تخم های زالو از منفذ زالوی ماده به داخل کوکون منتقل شده و پس از گذشت حدود بیست روز لاروهای زالو، از کوکون خارج می گردند. در حال حاضر به دلیل استفاده بیش از اندازه از زالوها و برداشت بی رویه و هم چنین تحت تاثیر آلودگی های محیطی در زیستگاه های طبیعی، برخی از گونه های زالو در خطر انقراض قرار دارند. تکثیر و پرورش زالو، موجب حفظ بقا و جلوگیری از کاهش جمعیت زالوها می گردد. برای داشتن تکثیر و پرورش موفق، آگاهی از چگونگی عملکرد سیستم تولیدمثل زالو اهمیت دارد. در این مطالعه به عملکرد سیستم تولیدمثل زالو، اندام های نر و ماده، ناحیه کلیتلوم، لقاح، کوکون گذاری و تولید لارو در زالو پرداخته شده است.