در این تحقیق اثر سطوح مختلف پربیوتیک ایمونوژن بر عملکرد تولیدمثلی در ماهی آنجل (Pterophyllum scalare) مورد بررسی قرار گرفت. 16 جفت ماهی مولد آنجل با میانگین وزنی 33/0±67/8 گرم به مدت 50 روز تا حد سیری تغذیه شدند و پس از طی این مدت شاخص­های تولیدمثلی شامل هماوری مطلق، درصد تفریخ، بقای لاروی تا مرحله جذب کیسه زرده، شاخص گنادی و همچنین مقاومت لاروها در مواجهه با تنش افزایش ناگهانی دما به میزان 10 درجه سانتی‏گراد مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش با استفاده از طرح کاملاً تصادفی در چهار سطح صفر (شاهد)، 1 (تیمار 1)، 5/1 (تیمار 2) و 2 (تیمار 3) درصد طراحی شد که هر تیمار شامل 3 تکرار بود. میزان هماوری مطلق در تیمار 2 به طور معناداری بالاتر از گروه شاهد بود (05/0>P)، ولی اختلاف معناداری بین تیمارهای 1، 2 و 3 و نیز گروه شاهد و تیمارهای 1 و 2 ملاحظه نشد(05/0<P). شاخص گنادی در تیمارهای 2 و 3 بالاتر از گروه شاهد و تیمار 1 بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (05/0>P). بیشترین درصد تفریخ به ترتیب در تیمار 2 (28/9±00/75 درصد) و تیمار 3 (85/8±95/66 درصد) مشاهده شد، به طوری که اختلاف معناداری (05/0>P) بین تیمار 2 با گروه شاهد و تیمار 1 ملاحظه شد. به علاوه اختلاف قابل توجهی درمیزان بقای لاروی تا مرحله جذب کیسه زرده و مقاومت لاروها در مقابل تنش حرارتی مشاهده نشد (05/0<P). با توجه به یافته های این تحقیق، افزودن پربیوتیک ایمونوژن در سطح 5/1 درصد به جیره غذایی مولدین ماهی آنجل جهت ارتقای شاخص­های تولید مثلی توصیه می­گردد.