|
مقاله علمی-ترویجی: مقایسه تاثیرات ترکیبات نیتراته، نیتریتی و آمونیوم بر مراحل مختلف زندگی آبزیان
|
آرش جمشیدی*   |
| گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران |
|
|
چکیده: (1862 مشاهده) |
| گسترش آلودگی ترکیبات نیترات، نیتریت و آمونیوم در آبها مسمویت حاد یا نیمه حادی را در ماهیان به‌خصوص بچه ماهیان ایجاد می‌‌کند و در کوتاه مدت و بلندمدت با توجه به غلظت آن باعث ایجاد اختلال در فعالیت‌‌های فیزیولوژیک و موجب مرگ و میر ناشناخته می‌‌شود. سیستم ایمنی اغلب آبزیان پرورشی تحت تأثیر این آلودگی‌‌ها به‌خطر می‌‌افتد. اصلی‌‌ترین واکنش سمی نیترات در آب به دلیل تبدیل عناصر حامل اکسیژن به اشکالی هستند که قادر به حمل اکسیژن نیستند. سمیت نیترات بر حیوانات آبزی از جمله آبزیان زینتی با افزایش غلظت نیترات و زمان در معرض قرار گرفتن افزایش می‌‌یابد. در مقابل، سمیت نیترات ممکن است با افزایش اندازه بدن، افزایش شوری آب و سازگاری با محیط زیست کاهش یابد. حیوانات آب شیرین به‌نظر می‌‌رسد، حساسیت بیشتری از حیوانات دریایی نسبت به نیترات دارند. غلظت نیترات درحدود 10 میلی‌‌گرم حداکثر میزان برای آب آشامیدنی براساس فدرال آمریکا می‌‌تواند اثرات منفی، حداقل در بلندمدت در معرض قرار گرفتن، بیمهرگان آب شیرین، ماهی و دوزیستان اثر بگذارد. سطح ایمن زیر این میزان غلظت نیترات برای محافظت حیوانات آب شیرین حساس به آلودگی نیترات توصیه می‌‌شود. علاوه‌براین، سطح حداکثر 2 میلی‌‌گرم برای محفاظت حساس‌‌ترین گونه‌‌های آب شیرین مناسب خواهد بود. در مورد حیوانات دریایی، سطح حداکثر 20 میلی‌‌گرم به طور کلی قابل قبول است. با این‌حال، در اوایل مراحل رشد و نمو برخی از بیمهرگان دریایی که به غلظت نیترات پایین سازگار شده‌‌اند، ممکن است بیشتر در معرض نیترات قرار گیرند. |
|
| واژه‌های کلیدی: آلودگی آب، مرگ و میر، سمیت، ماهیان، دوزیستان |
|
|
متن کامل [PDF 645 kb]
(593 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1400/6/20 | پذیرش: 1400/7/10 | انتشار: 1400/7/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
