مزکش تحقیقات شیلاتی آبهای دور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، ساسمان تحقیقات، آموسش و تزویج کشاورسی، چابهار، ایزان
چکیده: (4501 مشاهده)
با توجه به عوارض اجتناب پذیر داروهای بیهوشی در آبزی پروری، بررسی فاکتورهای استرسی در ماهی یکی از راه های مناسب برای شناسایی اثرات جانبی آنها است. هدف از این مطالعه بررسی اثر دوزهای مختلف 2-فنوکسی اتانول به عنوان بیهوش کننده، بر سطح شاخصهای استرسی (گلوگز و کورتیزول) میباشد. زمان القاء بیهوشی و ریکاوری این ماهی، در غلظت های موثر 1/0، 3/0، 5/0و 7/0 میلی لیتر در لیتر2-فنوکسی اتانول بررسی شد. نتایج نشان دادند که قرار گرفتن در غلظت های پایین این ماده بیهوشی (1/0 و 3/0) موجب می شود تا بیهوشی عمیق در مدت زمان بیشتری رخ دهد و زمان ریکاوری آن کمتر شود و بالعکس. در غلظت های 1/0و 3/0 میلی لیتر در لیتر این ماده سطح کورتیزول پلاسما به طور معناداری نسبت به گروه شاهد افزایش یافت و در غلظتهای بالاتر (5/0 و 7/0) سطح کورتیزول به طور معناداری کاهش یافت (P<0.05). با توجه به نتایج بدست آمده، استفاده از غلظت های پایین تر 2- فنوکسی اتانول (1/0 و 3/0 میلیلیتر بر لیتر) باعث ایجاد استرس در ماهیان میگردد. لذا، مقادیر بالاتر (5/0 و 7/0 میلیلیتر بر لیتر) این ماده بیهوش کننده جهت بیهوش کردن ماهی قرمز پیشنهاد میگردد.