از اواخر قرن نوزدهم، مطالعات زیادی راجع به دورگهگیری در ماهیان انجام شده است. دورگهگیری یکی از روشهای کاربردی اصلاحنژاد در آبزیان جهت افزایش توان تولید، افزایش نرخ رشد، دستکاری نسبت جنسی در لاروها، تولید نوزادان عقیم، بهبود کیفیت گوشت، افزایش مقاومت نسبت به بیماریها و برای بهبود صفات دیگری که منجر به بالابردن سودآوری ماهی می شود. از آنجا که ماهیهای زینتی به دلیل زیبایی ظاهری و گونههای متفاوت خود همواره مورد توجه قرار داشتهاند و مطالعات کمی نیز برروی آنها انجام شدهاست، لذا در این آزمایش امکان دورگهگیری بین ماهی گوپی و پلاتی و همچنین بررسی شاخصهای رشد و تولید مثلی زادهها مورد بررسی قرار گرفت. در این آزمایش از لارو گوپی و پلاتی با سن تقریبی 4 هفته استفاده شد. تعداد 36 قطعه گوپی با نسبت جنسی 1:2 ماده به نر و 36 قطعه پلاتی با نسبت جنسی 1:2 ماده به نر داخل 12 اکواریوم قرار گرفتند. ماهیها در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 تیمار و 3 تکرار شامل گوپی نر پلاتی ماده، گوپی ماده پلاتی نر، گوپی نر گوپی ماده، پلاتی نر پلاتی ماده تقسیمبندی شده و با جیره غذایی بیومار تغذیه شدند. امکان دورگهگیری بین ماهیان گوپی و پلاتی مورد بررسی قرار گرفت و نتایج آزمایش نشان داد که در تیمارهایی که انتظار ایجاد دورگه وجود داشت هیچ بارداری مشاهده نشد و لاروی حاصل نیامد.