:: دوره 6، شماره 3 - ( 7-1398 ) ::
جلد 6 شماره 3 صفحات 38-33 برگشت به فهرست نسخه ها
نقش همبند های نشاسته ذرت، سدیم اسکتیت و اوره فرمالدهید در افزایش پایداری غذای آبزیان
رضا قربانی واقعی*
سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی- موسسه تحقیقات بین المللی تاس ماهیان دریای خزر- رشت، ایران. صندوق پستی 3464-41635
چکیده:   (2080 مشاهده)
همبندها موادی با منشا طبیعی یا مصنوعی بوده و در تولید غذای آبزیان حائز اهمیت می باشند. همبندها پایداری و قابلیت تولید غذا را افزایش داده و از هم پاشیدگی پلت ها در آب و در زمان حمل و نقل و انبار نمودن جلوگیری می نمایند. بسته به مواد اولیه مورد استفاده، روش ساخت غذا و میزان آسیاب مواد اولیه، نوع گونه آبزی، نوع و میزان همبند مورد نیاز می تواند متفاوت باشد. برخی ماهیان مثل قزل آلا، آزاد، گربه ماهی روگاهی(Channel Catfish)  و تیلاپیا غذا را سریعا مورد استفاده قرار داده و غذاهای با اندازه مناسب را می بلعند. برای این گونه ماهیان، پایداری چند دقیقه ای غذای پلت در آب کافی است. همچنین برای ماهیان خاویاری مدت زمان مصرف غذا از 5 دقیقه کمتر و حداکثر 15 دقیقه می باشد. بطور کلی  برای میگو پایداری 6-4 ساعت غذای پلت در آب، مناسب می باشد. جهت پایداری غذای پلت از  نشاسته ذرت به میزان 5-2 درصد، سدیم اسکتیت 2 درصد و اوره فرمالدهید به میزان 1-5/0 درصد استفاده می گردد. همبند اوره فرمالدهید مورد تایید اروپا و سازمان غذا و داروی آمریکا ( (FDA نمی باشد.
 
واژه‌های کلیدی: همبند، نشاسته ذرت، سدیم اسمکتیت، اوره فرمالدهید، غذای آبزیان
متن کامل [PDF 636 kb]   (1577 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1398/6/12 | پذیرش: 1401/4/1 | انتشار: 1398/6/10


XML     Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 6، شماره 3 - ( 7-1398 ) برگشت به فهرست نسخه ها