امروزه استفاده از نانو تکنولوژی و محصولات نانو در صنایع مختلف به طور وسیعی در حال گسترش می­باشد. کاربرد نانوذرات در آبزی­ پروری هم به منظور درمان بیماری­ها و هم برای کنترل بار باکتریایی آب قابل بررسی می­باشد. فناوری نانو استفاده از مواد و ساختارهای در مقیاس نانو (حداقل در یک بعد100-1 نانومتر) است. به طوری که در این مقیاس دارای کاربردهای وسیعی در علوم شیمی، زیست و پزشکی است. امروزه با توسعه روز افزون نانوتکنولوژی نگرانی­­های زیادی در خصوص خطرات احتمالی رهایش مواد محتوی نانو ذرات به محیط زیست به وجود آمده است. به طوری که رهایش این مواد به اکوسیستم­های آبی می­تواند تاثیرات نامطلوبی روی زیستمندان آن­ها به همراه داشته باشد. برای ارزیابی میزان سمیت آلاینده‏های محیطی شاخص­های فیزیولوژیکی متفاوتی در ماهی­ها وجود دارد که از جمله آن­ها بافت شناسی است. بافت شناسی ارزیابی کاملی از سلامتی موجود زنده فراهم می­کند و به طور موثری اثرات مواجهه با آلاینده­های محیطی را انعکاس می­دهد. مطالعات محدودی در زمینه اثر نانوذرات بر ساختارهای بافتی در ماهیان گزارش شده است. با توجه به تحقیقات انجام شده نانوذرات بیشترین تاثیر را بر بافت­های پوست، آبشش و همچنین کبد، کلیه و روده داشته است. در این مطالعه اثرات نانو ذرات بر بافت­های مختف آبزیان مورد بررسی قرار می­گیرد.